Ŝoro estas la unua brazila muziko kiu konstruis ĝian propran identecon. Ĝiaj subtilaj ritmoj, ĝiaj ebriigaj melodioj transportas la muzikistojn kaj la publikon en la spaco kaj la tempo.
Estas speco de muziko treege fajna, sintezo inter eŭropaj dancmuzikoj kiel skotiŝo, valso, polko, popularaj portugalaj muzikoj, afrikanaj kaj indiĝenaj muzikoj (tango, maĉiĉo, ĉoto, baiao, ...). En la komenco, temis nur pri malgaja kaj melankolia maniero ludi la melodiojn kaj la muzikistoj estis nomitaj "ploristoj". Ŝoro iĝis vera muzika stilo nur komence de la dudeka jarcento sed ĝia historio komencis meze de la 19an jarcento.
